Vroeger was het simpel. Je kwam elkaar tegen bij de koffieautomaat van een congrescentrum, op een onderwijsbeurs in de Jaarbeurs, of je wisselde een snelle blik van verstandhouding uit tijdens een landelijke regiobijeenkomst. We waren de "onderwijsfamilie". Een netwerk van bevlogen mensen die elkaar altijd wel ergens weer tegenkwamen.

Maar de jaren verstrijken. De vertrouwde gezichten die vroeger de toon zetten, gaan met pensioen, veranderen van koers, of – en dat is de harde realiteit van het ouder worden – ontvallen ons.

De paradox van de digitale overvloed

We leven in een tijd waarin we "verbondener" zijn dan ooit. We hebben LinkedIn, Facebook, Instagram en talloze onderwijsplatforms. Je zou denken dat we precies weten hoe het met iedereen gaat. Maar de waarheid is vaak het tegenovergestelde.

De digitale overload zorgt voor een vreemde drempel. Je ziet een naam voorbij komen en denkt: “Zou hij er nog zijn?” of “Hoe zou het haar vergaan?”. Je wilt die ene vraag stellen: “Hoe is het eigenlijk met je?” Maar er knaagt een aarzeling. De angst voor een pijnlijk antwoord, of de vrees dat het contact na al die jaren te ver is verwaterd.

De onderwijs-reünie van de geest

Onderwijs is een vak van mensen, van hartstocht en van gedeelde idealen. De herinneringen aan gezamenlijke projecten, die ene inspirerende beursdag of een pittige discussie over vernieuwing blijven bestaan, ook als de digitale tijdlijn stopt met updaten.

Het voelen van die schroom is eigenlijk een teken van respect. Het laat zien dat de contacten die je in al die jaren hebt opgebouwd, geen vluchtige "connecties" waren, maar wezenlijke ontmoetingen tussen vakgenoten en medestrijders.

Een open deur

Misschien moeten we de angst voor de stilte vaker doorbreken. Want achter elke profielfoto zit een verhaal dat het verdient om gehoord te worden, ongeacht hoeveel tijd er is verstreken.

Daarom wil ik deze gedachte afsluiten met een uitnodiging. Want in de waan van de dag en de overload aan berichten verliezen we elkaar soms onbedoeld uit het oog.

Mochten wij elkaar in de loop der jaren uit het oog verloren zijn door de drukte, de veranderende platforms of de afstand: weet dat de belangstelling er nog steeds is.

Hoe gaat het eigenlijk met jóú?